Het is stilaan tijd...

De tijd staat stil

als je kijkt naar de klok

Alles staat stil

Er is geen getik

en geen getok...

Het uurwerk staat stil

al een tijdje?

Of...adhoc?

En je denkt:

ik draai je terug;

ver terug...en dan?

Dan laat ik je weer los

Even voel je het:

het ontbreken van tijd

maar dan overvalt

een gevoel van gekkigheid

Doe niet zo flauw

De tijd gaat gewoon door

met of zonder jou

En je kijkt weer naar de klok

en je denkt nog wat na

maar dan sta je op

en pakt een batterij 

uit de la...

© Anke

Our own road

A road to nowhere in dark woods
lead us to imaginary doors
who we to often keep closed

These creepy doors hunt us down
because they keep on screaming
and have mostly some painful claws

Then, after a while (probably a lot)
when we finaly have the nerve,
we'll open them, with...some hesitation.

But (please) don't be anxious or afraid 
of what lies behind (or on our doorstep)
We really must open them...

(once or twice in a lifetime)

It are (only) the monsters inside our heads;
which are trying to say hello, you know
or (most likely) wanting to say goodbye.

© Anke